به گزارش قدس آنلاین به نقل از تِک اینسایدر،فیلم مستند روزهای صفر که درباره جنگ سایبری آمریکا علیه تاسیسات نطنز است توسط "آلکس گیبنی" کارگردانی شده است.
این سلاح سایبری می‌توانست مانع از دستیابی ایران به اهداف هسته‌ای مورد نظر شود، بدون این که هیچ ردی از مهاجمان بر جای بگذارد.
یک منبع ناشناس از آژانس امنیت ملی در این فیلم می‌گوید که ما صدها میلیون و شاید یک میلیارد دلار برای این پروژه صرف کرده‌ایم و برای ایجاد اختلال و نابود کردن این سیستم‌ها با حملات سایبری آماده هستیم.
آنها بر این باورند که نیترو زئوس در مقایسه با استاکس‌نت یک برنامه برای جنگ سایبری تمام عیار است. این برنامه توسط سازمان سیا و آژانس امنیت ملی آمریکا هدایت شده بود.
تمرکز فیلم "روزهای صفر" بر روی استاکس‌نت (اولین سلاح سایبری در جهان که علیه تاسیسات هسته‌ای ایران مورد استفاده قرار گرفت) است.
استاکس‌نت یک بدافزار رایانه‌ای است که اولین‌بار در تاریخ 13 جولای سال 2010 توسط ضدویروس وی.بی.ای 32 شناسایی شد. این بدافزار با استفاده از نقص امنیتی موجود در میانبرهای ویندوز، با آلوده کردن رایانه‌های کاربران صنعتی، فایل‌های با قالب اسکادا که مربوط به نرم‌افزارهای WinCC و PCS7 شرکت زیمنس است را جمع‌آوری کرده و به یک سرور خاص ارسال می‌کند. براساس نظر کارشناسان شرکت سیمنتک، این بدافزار به دنبال ایجاد اختلال در تأسیسات غنی‌سازی نطنز بوده است.
استاکس‌نت ابتدا با اسم رمز "بازی‌های المپیک" نامیده می‌شد که بعدها به نام استاکس‌نت نامگذاری شد.
این برنامه با هدف راهیابی به درون تأسیسات هسته ای نطنز طراحی شد و سیستم‌های خاص کنترل صنعتی مورد استفاده ایران را آلوده کرد. زمانی که این کرم رایانه‌ای سبب آلوده شدن سیستم‌های ایران شد، سرعت سانتریفیوژها را بسیار سریع یا کند کرد تا آنها را از کار بیندازد. این درحالی بود که صفحات رایانه‌ای شرایط را طبیعی و عادی نشان می‌دادند.
نیترو زئوس نیز یک برنامه عظیم و فوق العاده پیچیده است و گفته می‌شود که آمریکا هرگز چنین حمله سایبری را در این مقیاس طراحی نکرده و به گفته نیویورک تایمز، آمریکا حمله سایبری گسترده‌ای را برنامه‌ریزی کرده بوده که بسیار بزرگ‌تر از حمله سایبری به تأسیسات نطنز است.
براساس ادعای منابع آمریکایی، نیتروزئوس توانایی هک و غیرفعال کردن سیستم دفاع هوایی را داشته و سیستم‌هایی نظیر شبکه برق، سیستم ارتباطات و سیستم‌های مالی را در زمان جنگ آلوده و غیرفعال می‌کند.
در نهایت، این برنامه سایبری پس از توافق هسته‌ای و کاهش فعالیت‌های غنی سازی ایران کنار گذاشته شد.
در هر صورت این امر نگرانی بسیاری از کشورها را به همراه داشته زیرا نشان دهنده این است که آمریکا بسیار در این برنامه جدی است. این برنامه به قدری خطرناک است که مقامات آمریکایی درباره این که روزی این اتفاق در کشور خودشان اجرایی شود نگران هستند.
با این حال طبق برخی منابع اطلاعاتی، عملیات نیترو زئوس در واقع سناریوی یک نبرد سایبری علمی- تخیلی است.
نظر شما